O Boże, wiem, że to żałosne, tak przeżywać serial, ale jest mi ogromnie smutno, a zarazem jestem mega podekscytowana finałem (którego jeszcze nie oglądałam, zostawiam na jutro). Nie słuchałam piosenek, nie chce sobie psuć ostatniego odcinka, słyszałam tylko piosenke Any z przesłuchania i jest fantastyczna. Jak można zdjąć z anteny TAKI serial. Czuję, jakby ktoś odbierał mi coś ważnego. Z całym szacunkiem do pana Safrana, myślę, że gdyby nie on i jego wizja serialu, to doczekalibyśmy 3 sezonu. Pierwszy sezon - premiera 11 mln widzów, później oglądalność na poziomie 6, nominacja do GG i Grammy (!!), a teraz...Wiele seriali jest ściąganych seriali, ale chyba się jeszcze tak nie zdarzyło, żeby coś było hitem, a później nagle wszystko obróciło się po 180 stopni.

Ja się jeszcze długo nie otrząsnę. Nie dbam o to, że to tylko serial. 1 sezon widziałam 5 razy i nie mam dość. Lubię wiele seriali, ale w żaden się tak nie "wczuwałam". Jak "Oni" mogli mi to zrobić? Zabrać mi Smash i jeszcze w taki sposób... (Nie widziałam całego finału, ale "podglądałam" troszkę, nie mogłam się powstrzymać.

Ech, okropnie szkoda mi się żegnać z tym serialem. Oglądałam go na bieżąco od pierwszego odcinka. Szkoda, że sezon drugi nie był tak dobry jak pierwszy za wyjątkiem finału, który był niesamowity, a Tony wygrały te osoby, które chciałam :D Myślę, że największym błędem było to, że Theresa Rebeck odeszła od serialu. Gdyby została to pewnie mielibyśmy trzeci, a może nawet i czwarty sezon. Pamiętam, jak obejrzałam pierwszy odcinek drugiego sezonu i byłam w szoku, bo to był zupełnie inny "Smash"! Całe szczęście, że się obudzili na sam koniec i finał jest świetny. W najbliższym czasie zamierzam się zabrać za ponowne obejrzenie całości, może to mi pomoże się jakoś pogodzić z tym, że już koniec. :(

Zgadzam się w stu procentach. To sobie popłakałam wczoraj podczas oglądania. Ogólnie pierwsza połowa finału podobała mi się bardziej niż samo rozdanie Tony Awards. Widać, że finał zrobiono tak, że równie dobrze mógłby to być season finale, a nie series finale. Jak dla mnie za mało śpiewającej McPhee. To jej pierwsze 'wejście' w pressure - wow, od razu widać jej przewagę nad Megan Hilty, którą bardzo lubię i szanuję, ale fakty są faktami ;D Megan pewnie lepiej radzi sobie z górami i beltingiem, ale barwa głosu Kat jest niesamowita i oryginalna :D W ogóle całe wykonanie Pressure bardzo mi się podobało, mimo, że widać zainspirowali się nieco Rentem. Zakończenia niektórych wątków średnio mi się podobały (Karen - Jimmy, jakoś dziwnie scenarzysta to wymyślił), ale przypuszczam, że nic by mnie nie usatysfakcjonowało.

Ja jakoś nie mogę zdzierżyć KAren. Ta jej postawa takie przymknięte oczy i ta pretensjonalność w głosie. Boże. Dlatego strasznie się cieszę, że w finałowych odcinkac było dużo Ivy. Ona i Derek pasują do siebie idealnie. Oboje już doświadczeni, nie tacy naiwni jak KAren. Zakońćzenie jak dla mnie perfekcyjne, dokładnie takie jakiego pragnęłam :D